„Piłat tedy, usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na krześle sędziowskim, na miejscu, zwanym Kamienny Bruk, a po hebrajsku Gabbata" (Ewangelia Jana 19,13).
Teraz Pan Jezus stoi na podwyższeniu, przed oczami całego ludu. Jeśli dobrze się zastanowić, to Jezus przez wszystkie wieki stoi tak na forum całego świata.
A ludzie?
Precz precz! (Jana 19,15a) – wołają faryzeusze. „Jego mowa aż kapie od słów <łaska> i <przebaczenie>. Nie potrzebujemy tego! My jesteśmy w porządku!“.
„Nie chcemy Go!” – oświadczają grzesznicy. „On nawołuje ciągle do opamiętania i nawrócenia. To nam się nie podoba!“.
„Ten Jezus jest śmieszny!“– mówią idealiści. „Jego zbawienie jest dobre dla słabeuszy! Dla nas ma znaczenie samodzielne dążenie do celu za wszelką cenę!“
„Ach nie!“– stwierdzają uczeni i odwracają się. „Ten <Syn Boży> jest nie do przyjęcia! Nie pasuje do naszego myślenia!“.
„Przestańcie z tym Jezusem!“ – warczą głupcy. „Zadając się z Nim trzeba by myśleć. A to już jest bezwstydne żądanie!“
„Jezus?“ pytają religijni. „My wierzymy w Boga. Ale Jezus?”
„To dobre dla ludu, ale dla naszej misji“ – oświadczają politycy. „Jezus nie ma żadnej władzy. Dla nas liczy się tylko ten, kto ją ma“.
Można by tak wyliczać jeszcze długo. Jezus jest na forum. Czy żaden głos nie odezwie się za Jezusem? Owszem! Złoczyńca na krzyżu, jawnogrzesznica, celnik Zacheusz i wielu, wielu innych. Ludzie złamanych serc i niespokojnych sumień widzą Go, radują się ze Zbawiciela i wierzą w Niego.
Z książki: "365 razy ON" - W. Busch Wydawnictwo CLC