> Proroctwa

„Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twoje­mu ludowi i twojemu miastu świętemu, aż dołpełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się, wi­dzenie i prorok i Najświętsze będzie namasz­czone. Przeto wiedz i zrozum: Odkąd objawiło się słowo o ponownej odbudowie Jerozolimy aż do Pomazańca-Księcia jest siedem tygodni, a potem sześćdziesiąt dwa tygodnie. Znowu będą odbudowane ulice i rowy miejskie; a będą to ciężkie czasy. A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec będzie zabity i nie będzie go; lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie. I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spu­stoszenia". (Dan. 9,24-27).

Chcielibyśmy się nieco przyjrzeć temu nie­łatwemu do zrozumienia tekstowi. Ma on de­cydujące znaczenie, jeśli chodzi o zrozumienie wszelkich proroctw, które spełnią się w czasie między pochwyceniem wierzących i początkiem Tysiącletniego Królestwa. Odcinek ten daje nam do ręki klucz do zrozumienia tego tak bardzo bogatego w wydarzenia okresu.

Zamiast szczegółowego wyjaśnienia, chciałbym przeczytać ten tekst na swój sposób, dodając czasami krótkie wyjaśnienia:

Wiersz 24: „Siedemdziesiąt tygodni lat^[1], a więc musi jeszcze upłynąć 490 lat, Danielu, które dotyczą narodu izraelskiego i miasta Jerozolimy. Po tym okresie ustanie ciągłe gar­dzenie Bożym zakonem i trwanie w grzechu przez naród izraelski. Naród ten zostanie przy­jęty przez Boga na mocy śmierci krzyżowej Pana Jezusa (tak samo, jak wszyscy prawdziwi chrześcijanie obecnej doby). W tym samym czasie Bóg zapoczątkuje wieczne królestwo (to znaczy Tysiącletnie Królestwo), w którym pa­nuje sprawiedliwość. Wypełnią się w tym czasie wszystkie wcześniejsze proroctwa. Świątynia (opisana w Księdze Ezechiela 40-48) będzie znów odbudowana i stanie się Bożym domem na ziemi)."

Wiersz 25: „Zauważ rzecz następującą: Te 490 lat rozpoczyna się w momencie, w którym powstał plan o rozbudowie miasta Jerozolimy (co w rzeczywistości miało miejsce w roku 445 p.n.e., kiedy Nehemiasz przyszedł do króla Artakserksesa - król ten znany jest z historii jako Artaxerxes Longimanus - i przedstawił mu swoją prośbę o odbudowę miasta Jerozolimy; patrz Księga Nehemiasza 2). Licząc od tego cza­su aż do Mesjasza (słowo to oznacza namaszczony, po grecku Chrystus) jest to 7 i 62 tygodnie lat, tzn. 483 lata. Miasto Jerozolima zostało odbu­dowane pomimo wielkich sprzeciwów."

Wiersz 26: „Po 62 tygodniach lat Chrystus zostanie zabity śmiercią krzyżową i nie będzie Go. Po tym miasto Jerozolima i świątynia będzie zburzona przez księcia pewnego naro­du, co będzie miało znaczącą rolę w czasach końcowych. Zniszczenie to będzie podobne do powodzi. Jerozolima zostanie zrównana z ziemią (miało to miejsce w 70 r. n.e. kiedy rzymski dowódca Tytus zajął miasto i zniszczył świątynię). Bóg rozproszy naród znajdujący się w Palestynie na wszystkie strony świata. Potem nastąpi dłuższa przerwa, o której nie ma tutaj mowy. Jednak w czasie końca znów wybuchnie gwałtowna wojna; ze strony Boga jest postano­wione, że nastąpi straszne spustoszenie."

Wiersz 27: „Królestwo Rzymskie zosta­nie na nowo wzbudzone na bazie „zjednoczo­nej Europy" i zawładnie nim potężny władca. Władca ten zawrze siedmioletni przyjacielski układ (układ wojskowy) z wieloma narodami. Większość narodu żydowskiego, która całkowi­cie odpadnie od Boga, będzie także miała god­nego uwagi władcę, tj. antychrysta. Antychryst będzie ściśle związany z władcą rzymskim. W połowie owych siedmiu lat (czyli w połowie lat brakującego 70 tygodnia, czyli po 3 i pół roku) nagle ustanie służba ofiarnicza wprowadzo­na na nowo w Jerozolimie przez bogobojnych Żydów. Jest to moment, kiedy szatan zostanie strącony z nieba a antychryst zasiądzie w świą­tyni i każe sobie oddawać cześć należną Bogu (por Obj. 12 i 2 Tes. 2). Ponieważ to obrzydliwe bałwochwalstwo zastąpi składane w świątyni ofiary, Bóg sprowadzi na Palestynę niszczyciela, który wykona Boży sąd na bezbożnych Żydach i wytępi ich. Jest to postanowione przez Boga i nie ma od tego żadnej ucieczki."

Teraz podsumujmy raz jeszcze ten odcinek w kilku punktach:

1. Narodowi izraelskiemu przepowiedziano 490 lat. Po tym okresie nastąpi 1000 letnie Królestwo.
2. Po 483 latach nastąpi przerwa tego okresu, tj. po śmierci Mesjasza.
3. Po ukrzyżowaniu Mesjasza nastąpi zburze­nie Jerozolimy i świątyni przez Rzymian.
4. Po przerwaniu okresu 490 lat (przerwa ta będzie trwała określony czas), nastąpi pod­pisanie siedmioletniego układu pomiędzy „zjednoczoną Europą" i Izraelem (prawdo­podobnie pod przewodnictwem antychrysta).
5. Po upływie 3 i pół roku skończy się składanie ofiar w Jerozolimie z powodu postawienia w świątyni obrzydliwości.
6. W dalszym czasie nastąpi zniszczenie i spu­stoszenie z powodu tej obrzydliwości.

Najważniejszym dla nas obecnie pytaniem jest to: kiedy nastąpi zawiązanie owego sied­mioletniego układu?

Zauważyliśmy, że czas 490 lat upłynie przed nastaniem Tysiącletniego Królestwa. Przez to staje się dla nas jasne, że proroctwo dotyczące owego układu jeszcze się nie wypełniło, gdyż Ty­siącletnie Królestwo jeszcze się nie rozpoczęło.

Czy może się zdarzyć, że układ ten zostanie zawarty w momencie pochwycenia wierzą­cych? Chociaż nie znajdujemy w Słowie Bożym na ten temat żadnych konkretnych danych czasowych, wydaje się, że wraz z zakończeniem się okresu kościoła na ziemi, czyli wraz z po­chwyceniem wierzących, Bóg bezpośrednio zajmie się na nowo swoim ziemskim ludem w taki sposób, że Duch Święty doprowadzi lu­dzi z tego narodu do żywej wiary w Boga. Jeżeli w obecnym czasie jakiś Żyd szczerze nawróci się do Boga, będzie zaliczony do kościoła chrze­ścijańskiego. Jest więc niemożliwe zachodzenie na siebie okresów, w których ludzie nawracają się i zostają przyłączeni do kościoła a Żydzi, którzy uwierzą w Chrystusa, pozostają dalej Żydami (por. Gal. 3,28 i Kol. 3,11).

Może się też tak zdarzyć, że pochwycenie wierzących nastąpi kilka lat przed ostatnim tygo­dniem. Zastanawiające jest także, że przyjście Pana Jezusa dla zabrania Kościoła i później dla założenia Królestwa widziane jest w Piśmie Świętym jako jedno przyjście, chociaż odbędzie się ono w różnych fazach. Nie chcemy i nie mo­żemy w spojrzeniu na wydarzenie (czas, chwilę) przyjścia Pana w celu pochwycenia wierzących mówić o konkretnym momencie. Na pewno jed­nak stanie się to przed okresem sądów.

To, że chodzi tu o tygodnie lat, a nie o dni potwierdza nam 3 Moj. 25,8